نمی‌دانم که اینجا هنوز خواننده یا دنبال کننده‌ای دارد یا نه ، اما من می‌نویسم و خواهم نوشت ، حتی اگر مدتی کمتر بنویسم یا اصلا ننویسم. برایِ منی که مُدام درگیر روزمرگی و تکرار و سختی‌ها و غم‌هایِ زندگی می‌شوم ، اینجا تنها جایی است که می‌توانم دست‌هایم را باز کنم و چشمانم را ببندم و خودم را رها کنم در خیالِ آرامِ این آسمان.
۲۳
من که همیشه مشتاق خواندن نوشته‌های زیباتون هستم آقا احسان.
هستیم همین‌جا. :)
بعله بعله همچنان هستیم
شما ادامه بدید 😀😁😁☺
شما بنویس ما میخونیم
هستیم :)
ما جایی نمی‌ریم. همین دور و بر دنبال ستاره‌ی روشن می‌گردیم :))
ممکنه براتون نظر ننویسم ولی همیشه میخونمتون :))
همین جاهای دنج، خستگی آدم را می برند...
و یه وقتایی با خوندن پستای دلبرانه تون، لا حول بخونم براتون که عشقتون به دور از هر گونه چشم بد باشه : )
+حاضریمو واضح تر بزنم؟ : )
آقا منم میخونمت همیشه.
ما کفتر جلد وبلاگیم، همیشه همین اطرافیم :)
همچنان هستیم و می‌خوانیم:)
حس کردم منم باید بگم که همچنان هستم خواهم بود!
معلومه که هستیم^...^
ما بدین در نه پی حشمت و جاه آمده‌ایم
از بد حادثه این جا به پناه آمده‌ایم
ره رو منزل عشقیم و ز سرحد عدم
تا به اقلیم وجود این همه راه آمده‌ایم
ما همیشه هستیم کنارتون :)